Schittert jouw verhaal straks in het virtueel museum?

Over de historiek van Mu.ZEE. De gebouwen waar het museum vandaag nog steeds is gehuisvest, waren aanvankelijk gebouwd als warenhuis van een coöperatieve. In dat warenhuis waren zeer verschillende producten te koop. Pas in de jaren 1980, wanneer het warenhuis failliet werd verklaard, kwam het Provinciaal Museum voor Moderne Kunst in de gebouwen. 

Wie vandaag Mu.ZEE wil bezoeken, komt binnen in de Romestraat in Oostende. Tijdens je museumbezoek kom je onbewust ook in de Amsterdam- en de Gentstraat. De gebouwen, verspreid over deze drie straten, kenden vorige eeuw een andere bestemming. Er was een warenhuis van S.E.O. in gehuisvest. 

Eind negentiende eeuw ontstond een coöperatieve met de naam S.E.O., voluit Spaarzaamheid Economie Oostende. In eerste instantie bedong zij een goede prijs voor de aankoop van kolen, later breidde het gamma aan producten sterk uit. Het ledenaantal steeg sneller dan verwacht waardoor de roep naar uitbreiding van de magazijnen in de Amsterdam-, Gent- en Romestraat groot was. Architect Gaston Eysselinck kreeg de opdracht om de bestaande gebouwen uit te breiden waarbij het centrale verkooppunt zich tussen de Gent- en de Romestraat zou bevinden. De architect voorzag een grote inrijpoort voor vrachtwagens, een administratief gedeelte en een tearoom in de Gentstraat. De Romestraat kreeg een open structuur, drie verdiepingen en een maximale lichtinval. Op het gelijkvloers ontikkelde hij slingerende toonbanken, met centraal twee trappen die de ruimte opdeelden en de drie verdiepingen verbonden. 

S.E.O. Romestraat opende de deuren in 1955. In de volksmond sprak men algauw over 'de Coo' naar de coöperatieve vereniging. Klanten konden winkelen over twee verdiepingen waarbij een persoonlijke service tussen klant en verkoper was gegarandeerd. De coöperatieve leidde hiervoor winkeljuffrouwen op, de 'mamzels'. Kruidenierswaren, confiserie, charcuterie maar ook tabak, hoeden, parfum, kleding en schoenen kon je er vinden. Voor de jaarlijkse intrede van Sinterklaas en de kerstinkopen stelde S.E.O. de derde verdieping open. Verpozen kon in de tearoom met een koffie en een pannenkoek of een uitgebreide maaltijd. 

Eind jaren 1970 kwam aan het succesverhal stilaan een einde. S.E.O. kon niet meer concurreren met zelfbedieningssupermarkten met voldoende parkeergelegenheid. In 1981 sloot het warenhuis de deuren en kocht de Provincie West-Vlaanderen de gebouwen in de Amsterdam- en Romestraat om er een museum voor moderne kunst te huisvesten. De Parochiale Werken Dekenij Oostende, het huidige Huize Astrid, nam de Gentstraat over. In 1986 opende het Provinciaal Museum voor Moderne Kunst of PMMK met tentoonstellingen onder meer over Gaston Eysselinck en zijn realisaties in Oostende. Een fusie tussen het PMMK en het Stedelijk Museum voor Schone Kunsten betekende in 2008 de start voor Mu.ZEE, Kunstmuseum aan zee. 

Het verhaal duikt in het verleden van de gebouwen waarin het museum is gehuisvest. Wat veel mensen niet weten, is dat het geheel een ontwerp is van Gaston Eysselinck. Waar je nu kunstwerken aan de muren ziet, zag je vroeger koopwaren en verkoopsters. Het verhaal vertelt ook meer over coöperatieven en over de ideeën die zij hadden naar groepsaankopen toe.